عوارض و تأثیرات هروئین
اولین نوبت مصرف هروئین باعث ایجاد احساس تهوع و یا استفراغ می‌شود؛ ولی به تدریج و با مصرف بیشتر، این عوارض از بین می‌روند. مصرف میزان زیاد هروئین باعث بروز بی‌حسی شدید، کما، و اختلالات تنفسی می‌شود. عوارض فیزیکی ناشی از مصرف بلند مدت هروئین به ندرت خطرناک می‌شود. برخی از این عوارض عبارتند از: یبوست مزمن، بروز اختلال و بی نظمی در عادت‌های ماهانه زنان، ذات الریه، و کاهش مقاومت در برابر عفونت‌ها و بیماری‌های مختلف.
هروئین از مورفین مستبدتر است و کمبود آن زودتر احساس می شود. به طوریکه معتاد را مجبور می‌سازد در فواصل زمانی مشخص ( 3 تا 5 ساعت برای هروئین و 8 تا 12 ساعت برای تریاک) از این ماده استفاده کند، تا اضطراب غیرقابل تحمل ناشی از کمبود را از بین ببرد.
مضافاٌ اینکه پس از مدتی، مصرف هروئین به جز رفع احتیاج، اثر دیگری ندارد و مکانیسم وابستگی، ریتم تزریق و مقدار مصرف را رفته رفته افزایش می‌دهد و زوال و نابودی فرد را سرعت می‌بخشد
